İş hayatıma 1984’de TOROS TARIM da Maliyet Muhasebesi Elemanı olarak başlamıştım. 

Boğaziçi Üniversitesi Endüstri Mühendisliğinden mezun olmadan az önce rahmetli patronum Feyyaz Berker’i ziyaret ederek yurtdışında çalışarak bedelli askerlik hakkını elde etmek istediğimi söylemiştiim. O da o sırada yanında bulunan Tekfen Dış Ticaret efsane genel müdürü rahmetli Cemil Atkay’a dönerek “al işte sana lisan bilir kolejli eleman” demişti. (Bizim Kolejlilerin abisi, hamisiydi Feyyaz Bey. Uzun yıllar da vakfın başkanlığını yapmış, maddi desteğini sonuna kadar vermişti.)

Cemil Atkay da “bende askerliğini yapmamış adam çok, kalsın” diyerek iş hayatındaki kaderimi belirlemişti. 
Feyyaz Bey de telefonu eline aldı, “bana Erhan’ı bağlayın” dedi. O telefondan sonra 15 yıl TOROS TARIM da çalıştım. Son 5-6 yılında yönetim kurulu üyeliği yaptım. 

Lise ve Endüstri mühendisliği sınıf arkadaşım Feza Aksu da master yaptıktan orada işe başlamıştı. Bu tesadüf bizi 3-4 yıl sonra evliliğe kadar götürdü. Nikah şahidimiz de o sırada genel müdür yardımcımız olan Mehmet Erten olmuştu. Hatta oğlumuz olduğunda “adına Toros’mu koysak” diye bile düşündüm ama Erhan Bey vazgeçirdi. Bu kadar hayatımıza işlemişti Toros bilhassa. 1984-1994 arasında.

1999’dan bu yana bir çok iş yaptım, yüzden fazla şirkete danışmanlık yaptım, ama gübre çeşitleri ve kimyasal formülleri hala aklımdadır. Delilik işte. 

Feza Guvenal da bugün artık tanınmış bir ressam (fezaguvenal.com) ama hala yolculuklarda onun 1986-1987’de yapımına nezaret ettiği depoların önünden geçsek, o yeşil “T”yi görsek, burnumuzun direği sızlar. 

Şirketin Linkedin’de yayınladığı bir kurumsal filmi izleyince bunlar geldi aklıma. 1984’de birinci NPK tesisi ve küçük jetty dışında hiç bir şey yoktu. Ben ayrıldığımda Ceyhan’da ikinci tesis ve yeni jetty yapılmış, Mersin’deki Akdeniz Gübre’yi alıp çalıştırmaya başlamıştık. Şimdi ise büyük bir bölgesel güç oldu TOROS TARIM .

“Toros Berekettir” diye bir sloganımız vardı 1987’de. Öyle de oldu. Emeği geçenlerin ellerine sağlık.