Borçlunun elindeki bazı varlıkları (arsa, ofis ve diğer işletme harici gayrı menkullerini) borcu karşılığında alacaklılara devretmesi işlemidir. Değer tespiti en önemli sorundur. Borçlu aldığı günkü fiyat üzerine alacaklıya ödediği faiz oranını da bindirerek bir değerlendirme yapar. Alacaklı da hurda değerine yakın bir değerden başlar Sonunda anlaşır, faturayı kesersiniz. Borcunuz düşer faiz yükünüz azalır.

Genelikle mal canın yongasıdır düsturu ile büyümüş bir millet olarak malımıza düşkünüzdür. Satsak zorunda kalsak bile ilk fırsatta geri almak isteriz. Alacaklı kişi değil de kurum ise “opsiyon” anlaşması yapabiliriz. İlk satın alma hakkı veren bir opsiyon bilhassa ailenizi mutlu eder. Malınız geçici olarak başkasının bilançosuna transfer olmuştur, elbette bir gün bu sıkıntılar geçecek ve malınızı geri alacaksınızdır.

Alacaklı banka ise; çok düşük bir ihtimalle bu varlığı elinde tutacaktır. Satmaya kalktığında da malın değerini en iyi bilen kişi olarak sizin en iyi fiyatı vereceğinizi düşünürek size “geri alma taahhüdü” imzalatmaya çalışacaklardır. Sıkıntı gerçekten büyük ise bu taahhüdü vermenin hiç bir mahzuru yoktur.

Vergisel açıdan dikkatli olmak gereken 2 nokta vardır. Borçlu şirket fatura ile malı devrettiğinde doğal olarak KDV oluşur. İndirecek KDV’si de var ise sorun yoktur. Mahsup eder. Ancak indirecek KDV yok ise banka nezdinde silinen borç %18 oranında Maliye’ye borç haline dönüşür. Bu borcun hem faizi yüksektir hem de gider yazılamadığı için vergi sorunu katlanarak büyür. Devredilen mal tapulu ise, alım satım vergileri oluşur. Borçlunun bunu ödeyecek gücü nadiren olur. Alacaklının alacağını gayrımenkul olarak bile kurtarmak için tüm vergileri karşılaması gerekebilir.