Borcun borçla takası yurtdışında çok kullanılan bir yöntemdir. 2 türlü yapılır.

Borçlu pahalı kredilerini daha düşük maliyetli kaynaklarla takas etmek için bono veya tahvil ihraç eder. Vade açılır, faiz düşer. İki sıkıntı getirir. Birincisi, SPK denetimine tabi hale gelinir. Zaten bir şekilde tabi iseniz sorun yok. İkincisi ise, vade geldiğinde ödeme problemi hala sürüyor ise, 1-2 banka ile muhattap olacağınıza binlerce (milyonlarca da olabilir) alacaklı ile muhattap olursunuz.

Alacaklılarda alacaklarının türünü değiştirmek isteyebilirler. Yine şirket bono veya tahvil ihraç eder. Kapalı devere olacağı için ihracı nispeten kolaydır ama SPK izninde kurtarmaz. Burada iki saik vardır. Birincisi; kredi büyük bir alacak yerine ufak parçalar halinde piyasaya dağıtılabilir bir riske dönüşür. İkincisi ise ucuna bir tatlandırıcı takabilmektir. Bu tatlandırıcı da genel olarak hisse senedine çevirebilme opsiyonu olur. Yatırımcı bu tahvili alır. Kötü ihtimalle faizini alır. Şirketin değeri yukarı gitmişse düşük fiyattan hisse alma hakkına sahip olmuş olur. Şirketin finansal gideri düşer ama piyasadaki hisse adedi artar.